Raznice i podobnosti medju: 1. medjuslovjaňskim (medžuslovjanskym standardnym) językom, a 2. slovjaňskim językom…
1. V standardnym narječu medjuslovjaňskogo (medžuslovjanskogo) języka jest:
1. Mnogo tjudih, neslovjaňskih slov, tako jako jiz latiny i jiz jinyh zapadnoevropejskih językov.
2. Jimjeje on velmi mnogo ravnoznačnikov, takih jako: "iztok, vozhod".
3. Jimjeje on nedostatok standardizaciji tako, jako dvje gramitične odmjeny togo samogo slova, tako jako slova: "imjeti (jimjeti)": "ja imaju i ja imam".
4. Jimjeje on bukvǫ: (ě), kotorǫ sę čitaje jako: (je).
5. Ne jimjeje on staryh, slovjaňskih, nosovyh bukv.
6. Otmjena v mnogoj ličbje osob jimjeje koňc prjez "am", tako jako jest na priklad otmjena slova v cjelovniku na komu, čemu: "rybaram, kopačam” i tako daljej…
7 Jimjeje on tęžke pravopisanje slov, kotore jimjeje bukvy, kotoryh sę ne čita, tako jako jest na priklad slovo "prijatelj", a čita sę napravdǫ toj slovo jako "prijatel" abo slovo "medžuslovjansky", a čita sę je jako "medžuslovjanski" i jimjeje on tyže nedostatok jednoobrazovanja, tako jako jest na priklad otmjena slova: "Tebe na Tobje" v standardnym narječu medjuslovjaňskogo języka.
8. Otmjena v pyrvoj osobje mnogoj ličby jimjeje koňc prjez “o” podobnǫ do praslovjaňskogo języka tako, jako: “My jesmo Slovjanje”.
9. Pyrva osoba pojedinčoj ličby to “Ja”, a ne do starogo slova “Jaz” jiz praslovjaňskogo języka.
10. Jimjeje on prjedrostki “od, do”, zamjesto praslovjaňskih i starocyrkovnoslovjaňskih prjedrostkov “ot, do”.
11. Jimjeje on dvoznak “dž”.
12. Prjedrostok “ji” jiz praslovjaňskogo prjedrostka “jь” jest na počętku jest toliko v slovah: “jih i jim”.
13. Sposob pisanja slov takih jako: krčma, državo, lovec, tože, vladec i tako daljej…pomija ranjejše bytje jerov prjed bukvojǫ abo zastǫpuje go poprjez: “o”, “e”.
14. Nynjejša nazva języka to “medžuslovjansky jezyk”, bez nosovyh bykv.
2. V slovjaňskim języku, kotory jest tako napravdǫ narječem medjuslovjaňskogo (medžuslovjanskogo) standardnogo języka jest:
1. Jest v nim velmi malo tjudih, neslovjaňskih slov jiz latiny i jiz jinyh zapadnoevropejskih językov.
2. V slovjaňskim narječu medjuslovjaňskogo (medžuslovjaňskogo) języka ne jimjeje mnogo ravnoznačnikov, a na jih mjestu ostaly vybrane jedne, vspolne slova dlja vsih Slovjan.
3. Ne jimjeje on dvoh gramatičnyh otmjen togo samogo slova tako jako jest v standardnym narječu dlja slova: "jimjeti": "ja imaju i ja imam", a v slovjaňskim narječu dlja slova: "jimjeti" jest jedna gramatična otmjena: "jaz jimjejǫ", aby byti blizko osnovy praslovjaňskogo języka i tyže v jinyh mjestah sǫt uživane približenja jiz cyrkovnoslovjaňskogo języka, a ne toliko jiz staroslovjaňskogo języka.
4. Ne jimjeje on bukvy: (ě), a na jej mjestu jest dvoznak: (je), kotory sę čitaje tako samo jako (ě).
5. Jimjeje on stare, slovjaňske, nosove bukvy (“ǫ”, “ę”, “nь” v postati “ň”, “zь” v postati “ź”, “sь” v postati “ś”) - na priklad v slovah: bǫdǫ, poględ, koň, maź, dnyś.
6. Otmjena v mnogoj ličbje osob jimjeje koňc prjez "am", tako jako jest na priklad otmjena slova v cjelovniku na komu, čemu: "rybaram, kopačam” i tako daljej…
7. Jimjeje on v pravopisanju, aby pisati toliko toj bukvy, kotore sę čitaje napravdǫ, tako jako jest pisane v standardnym medjuslovjaňskim języku slovo “prijatelj”, a v slovjaňskim narječu medjuslovjaňskogo języka piše sę i čitaje toj slovo jako "prijatel". Po prostu, aby tako, jako sę piše slovo, to sę je tako samo čitalo, a nedostatok jednoobrazovanja, tako jako jest otmjena slova: "Tebe na Tobje" v standardnym narječu medjuslovjaňskogo języka, to toj slovo v slovjaňskim narječu medjuslovjaňskogo języka ostalo napravjeno v taki sposob, jiže jest toliko "Tebe".
8. Otmjena v pyrvoj osobje mnogoj ličby jimjeje koňc prjez “o” podobnǫ do praslovjaňskogo języka tako, jako: “My jesmo Slovjanje”.
9. Pyrva osoba pojedinčoj ličby to ne “ja”, a staro slovo “jaz” jiz staroslovjaňskogo języka.
10. Jimjeje on praslovjaňske i starocyrkovnoslovjaňske prjedrostki “ot, do”.
11. Ne jimjeje on dvoznaku “dž”, a ne jego mjestu jest slovo “dj” jako davnoj bylo.
12. Jimjeje on prjedrostok “ji” - jiz praslovjaňskogo prjedrostka “jь”, na priklad “jih, jim, jimę, jiz, jinako” i tako daljej…
13. Sposob pisanja slov takih jako: kyrčma, dyržavo, tyže, lovyc, vladyc i tako daljej… ne pomija ranjejšogo bytja jerov, bo daje velmi blizke “y” i pisovnija v toj sposob pokazuje, jako sę čitaje toj slova blizko sposobu, kotorym Slovjanje govorili v davnyh vjekah.
14. Dodatok to zmjena nazvy języka jiz: "medjuslovjaňski (medžuslovjanski) język" na "slovjaňski język". Aby bylo prosto i jednočilo vsih Slovjan. Bo my jesmo jiz jednogo, slovjaňskogo narodu. A dlja neslovjan dobro by bylo nazvati toj język po anglijsku: "slovian language". Bo my ne jesmo nevolnikami - slave, a Slav - to po anglijsku Slovjanin. Jest toliko jedna bukva raznicy v anglijskim języku medju slovami: "nevolnik", a "Slovjanin". I zato trjeba zastǫpiti v anglijskim języku slovo "Slav" na "Slovian", aby nikto ne myslil, iże my jesmo od nevolnikov. Bo my jesmo Slovjanami. A prjez politikǫ, religijǫ i ne bytje povsehnogo učenja naš slovjaňski narod i naš vspolny slovjaňski (staroslovjaňski) język ostal podjelony i trjeba povratiti do sjedinjenja vsih Slovjan. A ponovno uživanje slovjaňskogo języka dopasovanogo do naših časov, to dobro narędje do sjedinjenja vsih Slovjan znova v jedin narod, tako jako v davnyh vjekah bylo.
I prjez toj vse zmjeny język jest prostši do nauki dlja počętkujǫčih než standardny, medjuslovjaňski (medžuslovjansky) język.
Tut jest poravnanje slovopisov:
Molitva “Otče Naš” v medžuslovjanskym (standardnym) języku:
Otče naš, ktory jesi v nebesah, nehaj sveti se ime Tvoje. Nehaj prijde kraljevstvo Tvoje, nehaj bude volja Tvoja, kako v nebu tako i na zemji. Hlěb naš vsakodenny daj nam dnes, i odpusti nam naše grěhy, tako kako my odpuščajemo našim grěšnikam. I ne vvedi nas v pokušenje, ale izbavi nas od zlogo. Bo Tvoje jest kraljevstvo i moč, i slava, na věky věkov.
Amin!
Molitva “Oťče Naš” v slovjaňskim języku:
Oťče naš, kotory jesi v nebesah, nehaj svęti sę jimę Tvoje. Nehaj prijde vladstvo Tvoje, nehaj bǫde volja Tvoja, jako v nebesah tako i na zemji. Hljeb naš vsakodenny daj nam dnyś i otpusti nam naše grjehy, tako jako my otpuščajemo našim grješnikam. I ne vodi nas v pokušenje, ale jizbavi nas ot zlogo. Bo Tvoje jest vladstvo i moť i slava i na vjeki vjekov.
Tako bǫde!
Molitva “Do Svętovita” v slovjaňskim języku:
O Svętovite, oťče svjetla i mǫdrosti, Ty, kotory vidiš vse strany svjeta, Ty, kotory dyržiš nebo i zemjǫ v jediňstvje. Daj nam moč i mǫdrosť v naših djelah. Osvjetlaj nam naše dragi do pravdy i dobroti. Nehaj Tvoja svjetlosť vodi naš rod, nehaj Tvoja sila hrani našǫ zemjǫ. Otdal ot nas zlo i nesklad i spoj syrdca naših bratri i sestr. Slava Tebe, o Bože vseh stran, na vjeki vjekov.
Tako bǫde!
Elektronična Pošta:
gremijum.slovjanskogo@protonmail.com