Raznica medžu: 1. medžuslovjanskym (standardnym), a 2. medžuslovjanskim (slovjanskim) językem…
1. V standardnym narječu medžuslovjanskogo języka jest:
1. Mnogo čudžih, neslovjanskih slov, tako jako iz latiny i iz inyh zapadnoevropejskih językov.
2. Imjejet on velmi mnogo ravnoznačnikov, tako jako: "iztok, vozhod".
3. Imjejet on nedostatok standardizaciji tako, jako dvje gramitične odmjeny togo samogo slova tako jako slova: "imjeti": "ja imaju i ja imam".
4. Ne imjejet on staroslovjanskih, nosovyh bukv.
5. Odmjena v mnogoj ličbje osob imjejet konec ne prjez "am", tako jako jest odmjena slova: "gornik" na komu, čemu: "gornikam".
6. Imjejet on tęžke pravopisanje slov, ktore imjejet bukvy, ktoryh sę ne čita, tako jako jest na priklad slovo "prijatelj", a čita sę napravdǫ toj slovo jako "prijatel" abo slovo "medžuslovjansky", a čita sę je "medžuslovjanski" i imjejet on takože nedostatok jednoobrazovanja, tako jako jest odmjena slova: "Tebe na Tobje" v standardnym narječu medžuslovjanskogo języka.
7. Odmjena v prvoj osobe mnogoj ličby imjejet konec prjez “o” na priklad: “My jesmo Slovjanje”.
8. Prva osoba pojedinčoj ličby to “Ja”, a ne do starogo slova “Jaz” iz praslovjanskogo języka.
9. Tutčasna nazva języka to “medžuslovjansky jezyk”, bez nosovyh bykv.
2. V slovjanskim narječu medžuslovjanskogo języka jest:
1. Jest v nim velmi malo čudžih, neslovjanskih slov iz latiny i iz inyh zapadnoevropejskih językov.
2. V slovjanskim narječu medžuslovjanskogo języka ne imjejet mnogo ravnoznačnikov, a na jih mjestu ostaly vybrane jedne, vspolne slova dlja vsih Slovjan.
3. Ne imjejet on dvoh gramatičnyh odmjen togo samogo slova tako jako jest v standardnym narječu dlja slova: "imjeti": "ja imaju i ja imam", a v slovjanskim narječu dlja slova: "imjeti" jest jedna gramatična odmjena: "jaz imjejǫ", aby byti blizko osnovy praslovjanskogo języka i takože v inyh mjestah sǫt uživane približenja iz starocrkovnoslovjanskogo języka, a ne toliko iz praslovjanskogo języka.
4. Ne imjejet on bukvy: (ě), a na jej mjestu jest bukva: (je)
5. Imjejet on staroslovjanske, nosove bukvy (ǫ, ę,).
6. Odmjena v mnogoj ličbje osob imjejet konec ne prjez "am", a prjez "om", tako jako jest odmjena slova: "gornik" na komu, čemu: "gornikom", aby byti językovo v srjedinje medžu slovjanskimi językami.
7. Imjejet on v pravopisanju, aby pisati toliko toj bukvy, ktore sę čita napravdǫ, tako jako jest pisane v standardnym medžuslovjanskim języku slovo “prijatelj”, a v slovjanskim narječu medžuslovjanskogo języka piše sę i čita toj slovo jako "prijatel" abo toj samo položenje imjejet slovo "medžuslovjansky", ktore pišet sę i čitajet je v slovjanskim narječu medžuslovjanskogo języka jako "medžuslovjanski". Po prostu, aby tako, jako sę pišet slovo, to sę je čitalo, a nedostatok jednoobrazovanja, tako jako jest odmjena slova: "Tebe na Tobje" v standardnym narječu medžuslovjanskogo języka, to toj slovo v slovjanskim narječu medžuslovjanskogo języka ostalo napravjeno v taki sposob: "Tebe na Tobe".
8. Odmjena v prvoj osobje mnogoj ličby imjejet konec ne prjez “o”, a prjez “e” podobnǫ do praslovjanskogo języka tako, jako: “My jesme Slovjanje”.
9. Prva osoba pojedinčoj ličby to ne “Ja”, a staro slovo “Jaz” iz praslovjanskogo języka.
10. Dodatok to zmjena nazvy języka iz: "medžuslovjanski język" na "slovjanski język". Aby bylo prosto i jednočilo vsih Slovjan. Ibo my jesme iz jednogo, slovjanskogo narodu. A dlja neslovjan dobro by bylo nazvati toj język po anglijsku: "slovian language". Ibo my ne jesme nevolnikami - slave, a Slav - to po anglijsku Slovjanin. Jest toliko jedna bukva raznicy v anglijskim języku medžu slovami: "nevolnik", a "Slovjanin". I zato trjeba zastǫpiti v anglijskim języku slovo "Slav" na "Slovian", aby nikto ne občil, iże my jesme od nevolnikov. Ibo my jesme Slovjanami. A prjez politikǫ, religijǫ i brak povsehnogo školnitstva naš slovjanski narod i naš vspolny slovjanski (praslovjanski) język ostal podjelony i trjeba povratiti do zjedinjenja vsih Slovjan. A ponovne uživanje slovjanskogo języka dopasovanogo do naših časov, to dobro narędje do sjedinjenja vsih Slovjan.
I prjez toj vse zmjeny jest on prostši do nauki dlja počętkujǫčih než standardny, medžuslovjanski język.
Tut jest poravnanje slovopisov:
Molitva “Otče Naš” v medžuslovjanskym (standardnym) języku:
Otče naš, ktory jesi v nebesah, nehaj sveti se ime Tvoje. Nehaj prijde kraljevstvo Tvoje, nehaj bude volja Tvoja, kako v nebu tako i na zemji. Hlěb naš vsakodenny daj nam dnes, i odpusti nam naše grěhy, tako kako my odpuščajemo našim grěšnikam. I ne vvedi nas v pokušenje, ale izbavi nas od zlogo. Ibo Tvoje jest kraljevstvo i moč, i slava, na věky věkov.
Amin!
Molitva “Otče Naš” v medžuslovjanskim (slovjanskim) języku:
Otče naš, ktory jesi v nebesah, nehaj svęti sę imę Tvoje. Nehaj prijdet vladstvo Tvoje, nehaj bǫdet volja Tvoja, jako v nebesah tako i na zemji. Hljeb naš vsakodenny daj nam dnes i odpusti nam naše grjehy, tako jako my odpuščajeme našim grješnikom. I ne vvedi nas v pokušenje, ale izbavi nas od zlogo. Ibo Tvoje jest vladstvo i moč i slava i na vjeki vjekov.
Tako bǫdet!
Molitva “Do Svjetovida” v medžuslovjanskim (slovjanskim) języku:
O Svjetovidje, otče svjetla i mǫdrosti, Ty, ktory vidiš vse strany svjeta, Ty, ktory držiš nebo i zemjǫ v jedinstvje. Daj nam moč i mǫdrosť v naših djelah. Osvjetlaj nam naše dragi do pravdy i dobroti. Nehaj Tvoja svjetlosť vodi naš rod, nehaj Tvoja sila hrani našǫ zemjǫ. Oddal od nas zlo i nesklad i spoj srdca naših brati i sestr. Slava Tobe, o Bože vseh stran, na vjeki vjekov.
Tako bǫdet!
Elektronična Pošta:
gremijum.slovjanskogo@protonmail.com